وضعیت اقتصادی امارات متحده عربی

کشور امارات متحده عربی، کشوری کوچک در کرانه های خلیج نیلگون فارس است که پتانسیل بالایی برای درآمد زایی دارد و موفق شده تا رونق اقتصادی وسیع و گسترده ای را برای خود رقم بزند. امارات توسط عده ی زیادی از اقتصاد دانان جهان مورد بررسی قرار گرفته است و همگی به این نتیجه رسیده اند که در سال های پیش رو می تواند به سود آوری بسیار خوبی دست پیدا کند. کشور امارات مسیر پر پیچ و خمی را برای اقتصاد خود طی کرده است و این مسئله روشن و واضح است که توسعه اقتصادی این کشور به طور کاملا دقیق پیش می‌رود.

در این مقاله با بررسی وضعیت اقتصادی کشور امارات متحده عربی، شما را جهت کسب اطلاعات بیشتر کمک میکنیم تا چنانچه قصد سرمایه گذاری در این کشور پر چاذبه را دارید، بتوانید تصمیم گیری مناسب تری داشته باشید. با ما همراه باشید.

جایگاه اقتصاد امارات در منطقه

امارات توانسته است  در سال 2018 با تولید ناخالص داخلی 414 میلیارد دلار، در جایگاه دوم اقتصاد منطقه قرار گیرد. این کشورتوانسته است با به کار‌گیری روش های متنوع مخصوصا در دبی، به گردش مالی بالایی دست یابد. اما همچنان به شدت وابسته به درآمدهای حاصل از نفت و گاز طبیعی می باشد. در واقع نفت و گاز نقش مهمی را در توسعه اقتصادی این کشور ایفا می کند. بر اساس آمار جهانی، بیش از 85 درصد اقتصاد امارات در سال 2009 توسط صادرات نفت بوده است و در این میان از بین شیخ نشین های هفتگانه امارات، ابوظبی بیشترین نقش را در تولید نفت و گاز دارد.

بر خلاف ابوظبی که بیشترین درآمد خود را از طریق نفت تامین می کند، دبی با متنوع سازی راه های کسب درآمد، توانسته است کمک بزرگی به اقتصاد امارات کند. گردشگری پس از نفت از بزرگترین منابع درآمدی امارات می باشد. در این کشور، رویکردهای عظیم اقتصادی از طریق  عمران و ساخت و ساز ایجاد شده است و این کشور را به لحاظ گردشگری بسیار قوی کرده است. امارات سعی دارد از طریق متنوع سازی درآمدزایی، وابستگی خود را به نفت کم کند. کشور امارات عضو سازمان تجارت جهانی و اوپک نیز می باشد.

اقتصاد امارات در گذشته

کشور امارات قبل از این که از سلطه‌ی انگلیس خارج شود و بخش های هفتگانه ی آن متحد گردند، در سال های قبل از 1971، هر یک از شیخ نشین ها به طور مستقل عمل می کرند و مهم ترین منابع درآمدی آن ها صید مروارید، دریانوردی و ماهی گیری بود. اما پس از آن با کشف ارزش صادرات نفت در منطقه، چرخه ی اقتصادی این کشور تغییر کرد. حاکم امارات در آن روزگاران (زید بن سلطان آل نهیان)، توانست با درآمد حاصل از نفت و تامین بودجه، این کشور را به پیشرفت های بسیاری برای قرن بیستم برساند. سایر افراد حکومت امارات، از جمله نخست وزیر دولت به نام راشد بن سعید آل مکتوم، نگاهی جسورانه تر برای سایر صنایع امارات علاوه بر نفت داشت.

در دهه‌ی 1980، دبی با تمرکز بر متنوع کردن تجارت و ایجاد مراکز حمل و نقلی و تدارکات، به خصوص بندر رشید و بندر جبل علی که منطقه آزاد تجاری است و همینطور احداث فرودگاه بین المللی در دبی، راهی برای برگزاری بازی های مهم جام جهانی که به توسعه بخش حمل و نقل دبی و همچنین تدارکات آن کمک بسیاری کرد و نقش بسیاری در پیشرفت اقتصادی آن داشت، باز کند. در سال های 2007 و 2008، بازارهای املاک در دبی دچار رکود شد و پس از دوران بحران جهانی، با نظارت شدید و دقیقی در ادامه، آن را تبدیل به بازاری واقع بینانه کرد. به طوری که در سر تاسر امارات، بسیاری از پروژه ها مجددا آغاز گردید. در حال حاضر بازار همچنان در حال توسعه است، اما با توجه به شرایط فعلی بازار برای توسعه دهندگان سخت گشته است.

تجارت خارجی امارات

کشور امارات توانست با صادرات بیش از 314 میلیارد دلار، به دومین صادر کننده ی بزرگ منطقه تبدیل شود. امارات متحده عربی توانسته است با هند تجارت های خوبی داشته باشند، به گونه ای که شرکای اصلی تجاری هم خوانده می شوند. تجارت آن ها بیش از 75 میلیارد دلار است.

بازار امارات متحده عربی، از فعال ترین بازارهای در سراسر جهان می باشد. رتبه ای که امارات توانسته در سطح جهانی بدست آورد، در بین 16 صادر کننده ی بزرگ و 20 وارد کننده ی بزرگ کالا در جهان قرار گرفته است. در سال 2014، از بین شرکای تجاری امارات، برترین آن ها شامل ایران، هند، عربستان سعودی، عمان و سوئیس می باشند. همچنین از کشورهای تامین کننده ی امارات می توان چین، ایالات متحده امریکا، هند، آلمان و ژاپن نام برد.

تجارت متنوع

با این که امارات متنوع ترین اقتصاد را در شورای همکاری خلیج فارس دارد، اما همچنان بیش ترین درآمد آن از نفت است و اقتصاد آن به نفت وابسته است. در این بین، به غیر از دبی، بیشترین گردش مالی امارات مربوط به نفت می باشد. به گونه ای که در سال 2011، نفت توانست 77 درصد از بودجه دولت امارات را به خود اختصاص دهد. در سال های 2007 تا 2010 که دبی در وضع اقتصادی نامناسبی به سر می برد، با پس انداز ثروت نفتی ابوظبی، توانست دوران رکود را از سر بگذراند و هم اکنون بسیاری رونق در حال حاضر دبی را به خاطر ابوظبی می دانند. هم چنان دولت امارات سعی در کاهش وابستگی اقتصاد به نفت دارد و سعی دارد تا سال 2030 این میزان وابستگی را بیش از پیش کاهش دهد. برای تحقق این هدف، پروژه های مختلفی را در دست اقدام دارد و جدیدترین آن بندر خلیفه می باشد که در سال 2012 در ابوظبی افتتاح گردید.

دبی در طی ده ها سال، به جستجوی منابعی برای درآمد اضافه تر بجز نفت می رود. صنعت گردشگری و سرمایه گذاری بین المللی در حال توسعه است. از جمله این ابتکار عمل ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

ایجاد بازار سهام جدید شرکت های منطقه ای

ایجاد مناطق آزاد اینترنتی و رسانه ای با 100 درصد مالکیت خارجی برای شرکت های برتر فناوری اطلاعات و ارتباطات

ایجاد جدیدترین زیرساخت های ارتباطی برای ارائه خدمات

امکان خرید زمین برای غیرشهروندان

پیشرفت های چشمگیر در به کارگیری روش های پایدار تولید برق

چت با ما
1
اگر سوالی دارید ما در خدمتیم
ســـلام